Afgelopen weekend vroeg Ben Tiggelaar zich in NRC Handelsblad af of hij ambtenaar had willen worden? Hij kwam er niet uit. Ook niet nadat hij alle voor- en nadelen van werken bij de overheid en in het bedrijfsleven op een rijtje had gezet.

Zelf ben ik al bijna mijn hele werkzame leven in dienst van de overheid. Ooit begonnen bij de Marine, een aantal jaren bij de Marechaussee en de IND gewerkt en nu werk ik alweer sinds 2002 bij de gemeente Apeldoorn. Zolang heb ik nog nooit bij één werkgever gewerkt. Ook ik heb ervaring in het bedrijfsleven. In 2000 maakte ik een korte uitstap bij een commercieel managementadviesbureau. Dat is mij slecht bekomen. In die tijd was er een economische crisis. Op het dieptepunt van mijn 15 maanden werkzaamheden bij dat bureau ging het alleen nog maar over geld en overleven. Niks voor mij. Veel te commercieel. Ik wil graag iets doen voor de maatschappij en dat is meer dan geld verdienen.

Nu zou mijn blog kunnen stoppen. Keuze voor de overheid gemaakt en dat is het. Maar toch niet, want het commerciële is blijven kriebelen. Sinds ruim een jaar heb ik een vorm gevonden die wél bij mij past. Ik werk drie dagen voor de gemeente en twee dagen voor mijzelf. Vanuit mijn eigen bedrijf help ik gemeenten met veranderen en ben ik part-time docent verandermanagement aan de HAN. Ik ben zoals dat heet een hybride ambtenaar.

Met een been in de overheid en met een ander been in het bedrijfsleven. Er is een nieuwe wereld voor mij opengegaan. Want behalve dat ik nu in het hele land werk (letterlijk van Roermond tot Oldambt), haal ik ook heel veel kennis op bij andere gemeenten of bij mijn post-HBO-studenten die ik weer gebruik voor mijn werk in Apeldoorn. En andersom natuurlijk. Bovendien werk ik heel prettig samen met zes gemeenteambtenaren die net als ik ZZP-er zijn. We hebben ons verenigd in Perron2020. Een naam, een website, heel veel onderling contact, opdrachten samen doen en verder niks. Geen ingewikkelde juridisch constructies of een duur kantoor. We vertrouwen elkaar door dik en dun en gunnen elkaar het allerbeste. Dat is genoeg.

Ik gun het iedere ambtenaar om deels commercieel te werken. Je leert er zoveel van. Want een klant laten wachten is er echt niet bij. Ik word commercieel afgerekend op wat ik presteer.

Dat houdt mij op een andere manier scherp. En het is ook werken buiten mijn comfort-zone.

Want opdrachten acquireren is niet mijn kernkwaliteit. Dus zoek ik hiervoor een vorm die bij mij past. Bijvoorbeeld door mij nu veel meer te laten zien via LinkedIn.

Dus als Tiggelaar zich afvraagt of hij ooit bij de overheid had willen werken in plaats van in het bedrijfsleven zeg ik: stop met afvragen. Je hoeft niet te kiezen. Beide kan. Werk hybride!